Coronaards Paradijs?

In deze coronatijd heb ik heimwee naar het vermeende Aards Paradijs uit de Bijbel. Geen ooggetuigenverslag, maar een geloofsgetuigenis. Ik zou wensen dat de wereld er weer uitzag als in Genesis. Vergelijk de eerste drie hoofdstukken met mijn verhaal, waarin mijn fantasie u meeneemt naar een nieuw Hof van Eden.

Door: Jan Joosten | Foto: Pixabay

Op een gegeven moment bracht JHWH God de mens in de tuin van Eden om die te bewerken en goed te beheren met de boom van Kennis van Goed en Kwaad. En God riep de mens en sprak: “Mens waar ben je?” De mens verscheen, bedekt met een mondkapje.

Maar God sprak: “Je hoeft hier geen mondkapje voor! Hier gelden andere regels. Het is ook niet goed dat je alleen blijft en daarom zorg ik voor een mens nabij. Houd geen anderhalve meter afstand, raak aan, heb lief en vertroetel. Zwaai niet door het raam, maar ga hem tegemoet en draag zorg voor elkaar. Als iemand alleen is of ziek, zoek hem op; als iemand stervende is, laat hem in Godsnaam niet alleen; blijf bij hem tot de laatste ademtocht. Schud de handen, was ze en handgel is niet nodig. Omhels, ook al hoeft dat niet met drie zoenen. Mensen mijden en in een boog om elkaar heen lopen is niet mijn stijl. Hamsteren hoeft niet; alles is er volop, zelfs wc-papier. Mensen zonder tuin of op acht hoog kunnen lekker naar strand of park. Geniet van terrasjes, maar besef dat een mens niet leeft van brood alleen!”

De mens beaamde dit en werd enthousiast met alle paradijselijke vooruitzichten voor ogen. Hij sprak tot God: “Hoe zit het met de boom van Kennis van Goed en Kwaad en het werken in het zweet des aanschijn, wat in de vorige versie van u nog stond?” En God sprak:

“Gebruik met de coronacrisis in het achterhoofd alle kennis die er is voor héél de aarde en niet voor een deel ervan. Mijn liefste wens is, dat je je gezonde verstand gebruikt en goed en kwaad beter onderscheidt. Ik heb verdriet gehad van de onmin tussen Kain en Abel en hoop, dat je echt hoeder van je broeder wordt, zonder onderscheid in huidskleur, afkomst en geloof. Maak een rechtvaardiger wereld; dat kun je best, want ik heb je alles gegeven wat nodig is. Als je het niet precies meer weet dan verwijs ik je naar iemand die vele eeuwen na de Schepping aan het Licht is gekomen. Jullie zijn door míj gevormd, zijn míjn beeld en gelijkenis, maar Jezus van Nazareth is míjn vlees en bloed. Door hem kun je mij zien. Hij is de Weg, het Rijk Gods was zijn passie en als je in zijn spoor gaat dan is het Aards Paradijs onder handbereik. Ik heb gezien hoe het virus heeft huisgehouden en hoeveel mensen slachtoffer zijn geworden. De vreselijke beelden uit Italië, Amerika en India staan op mijn netvlies. Ook de schrijnende situaties in jullie land laten mij niet onberoerd: de zwaar zieken op Intensive Care en revalidatie; de mensen die stierven zonder dierbaren; het afscheid in kleine kring. Ik wilde op bezoek in verzorgingshuizen, maar mocht niet binnen. Scholen sloten hun deuren en gezinnen leefden in quarantaine. Zoveel mensen overal ter wereld zonder baan en inkomen. Hoe het virus van invloed is op de maatschappij! Weet, dat het niet míjn wil is. Ik verban niet opnieuw Adam en Eva! Misschien waren jullie zelf te onbezonnen in het beheer van mijn Schepping en heb je te weinig de vruchten geplukt van de boom van kennis en gedacht dat je almachtig was en alles kon regelen. Mogelijk is de balans van jullie leven verstoord door in te zetten op goedkope arbeidskrachten en mis je mijn fleurige kijk op de wereld. Alles wat groeit en bloeit is ondergeschikt gemaakt aan de economie en de blik is gericht op eigen gewin. Ik weet hoe ik het bedoeld heb, maar de tuin van Eden is overwoekerd door kruit en onkruid”

De mens was stil geworden bij de woorden van God en stond met de mond vol tanden. Maar JHWH God was nog niet klaar en vervolgde:

“Het leed van het virus kan ik niet wegmasseren en niet bagatelliseren, maar ik zie óók een keerzijde: zoveel lieve en mooie initiatieven! Mensen die kaarten en bloemen stuurden, opbelden of gratis eten uitdeelden. Hoe mensen in de zorg van hoog tot laag zich in het zweet werkten en het hen raakte dat zij, met maskers voor, de plaats moesten innemen van naasten. Ik heb isolatie gezien, maar niet altijd eenzaamheid, want er was ook een ongekende solidariteit. Kerken, moskeeen, tempels en synagogen kwamen in actie voor kwetsbare mensen. Zoveel creatieve oplossingen dat ik bijna geloofde dat het uit mezelf kwam: een Godsgeschenk en dat meestal pro Deo! Ik zag van bovenaf de aarde zuiverder worden, ontdaan van smog en vervuiling en ik hoorde zelfs weer vogels zingen in Wuhan. Hoopvolle woorden over vergroening van mijn aarde. Ik zag in Italië mensen elkaar toezingen door het open raam over de lege pleinen. Mens, ik hoop zo dat je de tijd benut om te refl ecteren; dat het goede blijft en beloft es worden omgezet in daden. Wereldleiders die zich ervan bewust zijn dat we allemaal met elkaar verbonden zijn en geen eilandjes zijn die alleen aan zichzelf denken. De toekomst van mijn Schepping ligt in communio wereldwijd. Hoewel de prijs die de hele aardbol moet betalen met deze corona te hoog is, ben ik blij met het besef dat je als mens niet alles in de hand hebt. Ik ben happy met de ervaring dat je afhankelijk bent van elkaar en dat twee meer kunnen dan één. Niet voor niets heb ik twee van jullie exemplaren geschapen! Ervaren dat geld en luxe geen hoofdrol spelen is zó kostbaar en onbetaalbaar. Ik heb enorm veel toewijding en dankbaarheid gezien en mag hopen en bidden, dat jullie de slechte gewoonten, het eigen gewin, het plunderen van de aarde, de ongelijkheid tussen volkeren, erkennen en veranderen. Dat je (spirituele) leiders kiest met oog voor de zwakkeren, de armoede en onrechtvaardige verdeling van (genees)middelen en niet uit zijn op macht en eigenbelang. Goh, als dat allemaal mag gebeuren zijn jullie weer terug bij jullie oorsprong: mijn beeld en gelijkenis. Dat zou een droom zijn, mijn droom én het visioen van mijn Zoon en zovele volgelingen van hem en van mensen van goede wil van heinde en ver”.

God zuchtte en rustte even na al deze woorden. De mens veerde op, voelde zich als herschapen. God nam nogmaals het woord en zond de mens heen door te zeggen:

“Mens, wees niet kort van memorie, maak bewuste keuzes en neem geen blad meer voor je mond om van mij te getuigen en de wereld weer te maken tot een Aards Paradijs. Weet dat ik er altijd voor jullie ben (JHWH), altijd ben geweest ook en nooit heb ik anderhalve meter afstand gehouden, een kind kan het weten. Ga met God zou ik zeggen…”

Jan Joosten was tot zijn emeritaat werkzaam als diaken in het Bisdom Breda

Bent u door het lezen van dit artikel, dat eerder werd geplaatst in BERNE (najaar 2020), geïnteresseerd geraakt in BERNE, vraag dan een abonnement aan bij: secretariaat@abdijvanberne.nl. Of bij het secretariaat van de Abdij van Berne, Abdijstraat 49, 5473 AD in Heeswijk. Losse exemplaren vindt u ook in Berne Boekhandel in de Abdij/Priorij de Schans/ Priorij de Essenburgh/Sint Catharinadal en in de verschillende parochies van de Norbertijnen.