Berne bemoedigt, ook in tijden van corona (13): Theo Kennis

Wat geeft je hoop of vertrouwen in deze moeilijke tijden? Deze vraag wordt op deze website tot en met in ieder geval eind mei beantwoord door tientallen personen die op verschillende manieren betrokken zijn bij de Abdij van Berne. Middels deze serie wil de Abdij van Berne een eigen bijdrage leveren aan het gesprek over de corona-crisis, mensen bemoedigen en hoop bieden, er zijn voor de eigen achterban en alle andere betrokkenen via website en social media.

Vandaag deel 13: een bijdrage van Theo Kennis, norbertijn in de Abdij van Berne in Heeswijk-Dinther.

Door: Theo Kennis

In coronatijd
Het stond in de krant. In China is een gevaarlijke epidemie uitgebroken. Een grote stad gaat helemaal op slot. Zonder noodzaak mag niemand nog op straat. Ik las het en dacht: “Ja, dat is in China, ver weg. Zo iets zou hier niet kunnen”.

Dan komt het bericht: een man uit Loon op Zand heeft het ook. Het is al dichtbij, maar ik verneem dat die man in Lombardije is geweest. Dat is weer ver weg.

Op 29 februari ben ik op de begrafenis van Zr. Elisabeth in Oosterhout. Ik ontmoet daar veel bekenden. We geven elkaar een hand, zoenen en zitten met velen dicht op elkaar aan de koffietafel.

Op 20 maart spreekt Mark Rutte, de premier, ons toe. Scholen dicht, afstand houden, thuis blijven. Ja, nu dringt het toch wel tot me door. Het is echt. Ver weg en dichtbij is in dit opzicht hetzelfde. Een pandemie. Een paar dagen later belt mijn zus en vertelt dat haar man op een intensive care-afdeling in Rotterdam is opgenomen.

Ik heb een lange weg afgelegd om te geloven in de ernst van het gebeuren. Die lange weg deel ik met de apostelen. Zij gaven ook niet zo maar geloof aan de Paasboodschap.

Het leven in de abdij is sindsdien veranderd. Wij zitten anderhalve meter van elkaar en vieren de Eucharistie achter gesloten deuren. Er zijn geen gasten, geen bezoekers en geen klanten. Het is er stil en ik voel me beknot. Ik haalde in deze dagen mijn rijbewijs en weet nu niet waar ik naar toe zou kunnen gaan.

Maar er komt een andere tijd. Die wordt nu al voorbereid door de vele onderzoekingen en creatieve oplossingen waarvan we nu reeds horen. Ik waag me er niet aan hier een bijdrage aan te leveren, maar is veel niet te groot? Songfestivals, bedrijven, schepen….

Small is beautiful.