Augustinus, een man van 16 eeuwen geleden

We vieren op 28 augustus het hoogfeest van een groot man die ruim 16 eeuwen geleden leefde, maar zijn gedachtegoed en spiritualiteit zijn nog steeds actueel. Verrassende inzichten eeuwen doorgegeven en overgedragen.

Door: Denis Hendrickx

De schriftlezingen voor deze dag gekozen, willen belangrijke aspecten van de leefregel van Augustinus onderstrepen: Paulus doet dat met zijn brief aan de gemeente van Korinthe. Iedereen is geboren als unieke persoon met eigen kwaliteiten. Er is slechts een bron waaruit ieders talenten voortkomen. De woorden uit de handelingen van de apostelen houden ons de ideale gemeenschap voor van de eerste christenen. Als ideaal staat voor ogen een zodanige onderlinge solidariteit dat er geen noodlijdende is. Een verhaal als opdracht voor vandaag. De woorden van evangelist Johannes tenslotte gaan over liefde. Het gaat niet over romantische liefde maar over liefde als ’liefdevolle zorg ‘. Een uitnodiging om liefdevolle zorg te gunnen aan iedereen en om onze liefdevolle zorg niet alleen te bewaren voor onze geliefden en vrienden.

Augustinus: ‘Heb lief en doe wat je wilt’
Afgelopen zaterdagavond mochten we als canonie van Berne met de inkleding van Rob Tanke een nieuw lid officieel opnemen in onze canonie-gemeenschap. In zijn motivatie bracht hij onder woorden wat hem bezig heeft gehouden en wat hem tot zijn verzoek van toelating had gebracht stelde hij onder meer: ‘De zoeker Norbertus die met open ogen de toekomst inging, vond richting in de regel van Augustinus. Het brandende hart is zijn symbool. ‘Heb lief en doe wat je wilt ‘. Misschien is die uitspraak van Augustinus wel de kern van zijn regel. Heb lief en leef. Ga op weg. Ga samen op weg, met vallen en opstaan, een van hart en een van ziel op zoek naar God.“ Rob bracht – denk ik – hiermee in enkele woorden heel essentiële aspecten van ons leven met de regel van Augustinus onder worden.

Die man van zoveel eeuwen geleden blijft inspireren. Hij was priester en bisschop in Noord Afrika, vanwaar nu nog iedere dag Afrikanen per bootje vluchten naar Italië. Augustinus was in zijn jeugd een provocerende losbandige jongeman, die na eindeloos zoeken en door het gebed van zijn moeder Monica, in Milaan tot bekering kwam en dan met vallen en opstaan een goed, een wijs en heilig mens werd. Maar bovenal een echte menselijke mens. Augustinus wilde mensen brengen in de richting van Gods koninkrijk.

Het denken en leven van Augustinus laat ons zien dat Kerk niet los te denken is van het vormen van gemeenschap. Het steeds opnieuw vertellen van verhalen, het samen bidden en zingen, wekken gevoelens op van zekerheid en heelheid, van troost en bevrijding. En het gaat dan zeker niet enkel om standaardvieringen in een kerkgebouw, maar ook en vooral om allerlei samenkomsten waar mensen gezamenlijk tot verbinding en religieuze beleving komen. Augustinus verwoordt het als ‘Eén christen is geen christen ‘.

Augustinus blijft ons bagage leveren voor deze en de komende tijd. Verscheidenheid is voor hem belangrijk bij het vormen van gemeenschap. Een kerk die zich beschouwt als de ‘heilige rest’ en enkel focust op het liturgisch sacramentele gaat altijd zijn diaconale component verwaarlozen, en dat geldt natuurlijk ook omgekeerd.

Lees hier verder.

Bron: Katholiek.nl | Foto: Wikimedia Commons, Los Angeles County Museum of Art