Als vertegenwoordiger van de stichting Petrus Donders Tilburg mocht ik van 20-25 januari te gast zijn in Paramaribo. Aanleiding was de wijding van de nieuwe bisschop van Paramaribo op zondag 24 januari.
Door: Denis Hendrickx o.praem
Samen met de vice-postulator voor het heiligverklaringsproces van Petrus Donders reisde ik op woensdag 20 januari van Amsterdam naar Paramaribo. Woensdagavond, donderdag en vrijdag hadden we verschillende afspraken gepland met verschillende personen en organisaties die met Petrus Donders te maken hebben in Suriname. We ontmoetten de Surinaamse tegenhanger van de Tilburgse stichting; we spraken met de Braziliaanse Redemptoristen die nu in Paramaribo een kleine gemeenschap hebben gesticht; we voerden overleg met de pastoor van de kathedraal waar Petrus begraven ligt en met de nieuwe bisschop over zijn toekomstige bemoeienis. Op de universiteit van Paramaribo werden plannen gemaakt om in het voorjaar van 2017 een internationaal congres te houden rond Lepra met een voorprogramma rond de persoon van Petrus Donders, zijn leven en werken en hedendaagse betekenis. Door de vice-postulator en haar Surinaamse collega werd er heel wat genetwerkt met het oog op de toekomst.
Zaterdag en zondag stonden nagenoeg helemaal in het teken van de bisschopswijding. Zaterdagmorgen stond een nadere kennismaking op het programma met de andere buitenlandse gasten, waaronder nagenoeg alle bisschoppen uit het Caribische gebied, de apostolische nuntius en Kelvin kardinaal Felix. Guadeloupe, Belize, Barbados, Frans Guiane, Guyana, Jamaica, Trinidad, Martinique, Noord-Brazilië en de Antillen… het kwam in de gesprekken en onderlinge kennismaking allemaal voorbij. In ons hotel vierden we de eucharistie en genoten we van een door de hoteldirectie aangeboden lunch.
Zaterdagavond vond in een overvolle Alfonsuskerk, waar de nieuwe bisschop pastoor was tot aan zijn benoeming, een speciale vesperviering plaats. Tijdens deze uitbundige gebedsviering legde de nieuwe bisschop zijn belofte van trouw af ten overstaan van de apostolisch nuntius en werden zijn ring, mijter en staf gezegend.
Samen met de parochianen en inmiddels uit het hele land gearriveerde gasten werd na afloop een informele ontmoeting gehouden waar het niemand ontbrak aan een hapje en een drankje.
Op zondagmorgen stond vanaf 11.00 uur de wijding op het programma. Een uur van te voren was het samenkomst geblazen in het bisschopshuis en werden allerlei instructies gegeven. Over een van de hoofdstraten van Paramaribo, welke hiervoor verkeersvrij was gemaakt, zette om 10.45 uur een bonte zeer kleurrijk uitgedoste stoet van allerlei Surinaamse bewonersgroepen zich in beweging. Veel religieuzen, diakens, priesters en bisschoppen liepen voor de wijdeling uit om onder luide muzikale klanken de volledig gevulde kathedraal binnen te trekken. 750 mensen hadden een plaats gevonden in de basiliek en voor ruim 1000 mensen was op een nabij gelegen parkeerplaats een grote tent geplaatst.
Het werden 3 speciale uren in een tropische warmte want de buitentemperatuur gaf 32 graden Celsius aan. Opvallend was dat op de eerste rij enkele stoelen onbezet bleven. President Bouterse vertoonde zich niet en dat was wel enigszins te verwachten want de nieuwe bisschop heeft zijn kritiek op de overheid niet onder stoelen of banken geschoven. Op de 4de of 5de rij zaten ze gebroederlijk en gezusterlijk naast elkaar: vertegenwoordigers van allerlei religieuze bewegingen: getuigen van bloeiende interreligieuze contacten. Geen enkel mits of maar om bijvoorbeeld moslims in een RK kerk te ontvangen en voor hen blijkbaar ook helemaal niet om er ontvangen te worden. Daar kunnen wij in Nederland nog heel wat van leren.
De liturgie was een mengeling van traditie, volksgeloof en hedendaagse symboliek. Met formele regelgeving was zeker wel rekening gehouden maar het was gelukkig geen doel op zich geworden, want dat werd wel voortdurend duidelijk.
Op verschillende momenten werd een duidelijk link gelegd naar Petrus Donders: er was een nadrukkelijk welkom aan het begin en bedankje aan het einde. Biddend en zingend werd de Tilburgse icoon genoemd en aangeroepen.
Aangrijpend was de begroeting van de nieuwe bisschop na het officiële wijdingsmoment van zijn voorlaatste voorganger, Mgr. Zichem. In een rolstoel gezeten en niet meer in staat om sprekend te reageren omhelsden oud en nieuw elkaar. Een uitbundig gezongen Halleluja uit de Messiah van Handel met luid klinkende instrumentale ondersteuning deed de volledig houden kathedraal op de fundamenten trillen. Ondertussen trok de nieuwe bisschop mgr. Karel Choennie in kerk en aanpalende tent zegenend rond. De aanwezigen sloten hun nieuwe bisschop in hun hart: werkelijk hartverwarmend.
Het was een bijzonder voorrecht dit feestelijke gebeuren mee te mogen maken. Suriname had een bisschop gekregen, afkomstig uit de eigen bevolking, een nieuwe episode voor de katholieke kerk van Suriname.
Voldaan stapten we rond middernacht op de luchthaven Zanderij in een vliegtuig van de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij die ons veilig naar Amsterdam bracht waar we op maandagmiddag 14.00 uur landden.
Denis Hendrickx o.praem is abt van Berne / Foto bisschop Karel Choennie (22 oktober 2018): Wikimedia Commons, ATV Networks
