“Gewoon, omdat het goed voelt om voor elkaar klaar te staan”

Oud-wethouder Peter van Boekel is sinds kort de nieuwe voorzitter van de Stichting Vrienden van de Abdij van Berne. Heeft hij ‘iets’ met het kloosterleven en wat wordt volgens hem de belangrijkste uitdaging voor deze stichting?

Door: Greco Idema

Waarom heb je ‘ja’ gezegd toen je werd benaderd om voorzitter te worden?
“De Abdij van Berne is een bijzondere plek die me op de een of andere manier altijd aangetrokken heeft. Berne is een prachtige plek, midden in onze gemeenschap, met een rijke (cultuur)historie met mooie gebouwen en een schitterend kerkgebouw. De abdij is voor veel mensen een belangrijke plaats voor rust, bezinning en reflectie. De relatie met het gymnasium van Berne is ook bijzonder. Hoe belangrijk zijn de Norbertijnen niet geweest bij de persoonlijke vorming van heel, heel veel mensen?

Ik voelde me dan ook gevleid dat ik een brief van de abt kreeg met de vraag om voorzitter te worden. Eervol dat hij me namens het stichtingsbestuur benaderde om in zo’n actieve kloostergemeenschap en al haar vrijwilligers een bijdrage te leveren. Van jongs af aan heb ik vrijwilligerswerk gedaan, heb ik bestuursfuncties vervuld, jeugd begeleid en trainingen gegeven, heb ik verenigingen mee opgebouwd en ben ik voorzitter geweest in diverse hoedanigheden. Ook was ik jarenlang actief in de kerk in Schaijk waar ik lector was, lid van de avondwakegroep en plande ik de diensten mee als lid van het coördinatieteam. Ik ben altijd maatschappelijk actief geweest dus. Gewoon, omdat het goed voelt om voor elkaar klaar te staan. Vaak ging dat gepaard met het opzetten of uitbouwen van verenigingsactiviteiten. Dat is ook in Berne aan de orde. De Vriendenstichting van Berne is jong en moet in haar activiteiten nog groeien. Ik heb, voordat ik ja zei, kennisgemaakt met de stichtingsleden en ben ervan overtuigd dat we samen een mooie, opbouwende rol kunnen vervullen in het uitbouwen van de activiteiten van de Vrienden van de abdij. Overigens zoeken we nog enkele actieve mensen die ons hierbij willen helpen.”

Heb je de ontwikkelingen rondom de toekomstplannen van Berne gevolgd de afgelopen jaren?
“Jazeker. Als voormalig wethouder in de gemeente Bernheze heb ik als collegelid de toekomstplannen van dichtbij zien groeien en ontwikkelen. Het is belangrijk dat zo’n gebouw, maar vooral ook haar plek, in de gemeenschap behouden blijft. Veel kloostergebouwen krijgen een nieuwe bestemming: wooncomplexen of hotelvoorzieningen. Het kloosterleven is uit veel kloosters verdwenen met het afnemen van het aantal zusters en broeders. Belangrijk is dat er een visie is op de toekomst van de abdij. Die ligt er, en er zijn al veel middelen/gelden beschikbaar om die visie ook waar te maken. Er zijn goede contacten met gemeente en provincie om samen naar de toekomst te kijken, om de gebouwen en de orde daarbinnen een warme plek te laten behouden.

Een aantal jaren geleden, toen de nood hoog was wat betreft de huisvesting van statushouders, was de abdij meteen bereid om een aantal kamers in te richten om die vluchtelingen op te vangen. Het was heel fijn om toen als wethouder te zien dat dit samen met vluchtelingenwerk, vrijwilligers en de abt en de orde van Norbertijnen was te realiseren. Kamers die nu beschikbaar zijn voor mensen die af en toe wat extra hulp nodig hebben. Een geweldige uiting van solidariteit. Hoe actueel helaas weer op dit moment als we aan Oekraïne denken.”

Heb je iets met het kloosterleven?
“Misschien niet zo zeer met het kloosterleven zelf als wel met het christelijke geloof: zorg en klaarstaan voor elkaar, samenwerken, gastvrijheid en gemeenschapszin. Er zijn overigens wel diverse kloosters die ik ooit bezocht. Voor mijn werk ben ik eens een paar dagen in priorij Corsendonk in Turnhout geweest. Dat was toen nog een klooster. Vorig jaar was ik nog in stadsklooster San Damiano in Den Bosch, toen daar een open tuin-dag werd georganiseerd. Bij de Abdij van Postel heb ik natuurlijk wel eens een Belgisch biertje gekocht. Voor nu staat de kloosterroute ‘Ons Kloosterpad’ nog op mijn wandelagenda.

Wat ik in het kloosterleven kan waarderen zijn de rust en bezinning. Kloosters zijn plekken waar op de een of andere manier altijd rust vanuit gaat en waar je voelt dat mensen elkaar nog met respect bejegenen. Het zijn aansprekende gebouwen die over het algemeen in inspirerende bosomgevingen liggen en die een mooie plek innemen in het landschap. Maar… ik heb nooit overwogen in te treden. Als dat de achtergrond van de vraag is, moet ik je teleurstellen.”

Jammer. Haha! Wat zie je als belangrijkste missie en uitdaging voor de vrienden-stichting?
“’Het stichtingsbestuur streeft naar samenwerking, zichtbaarheid en toegankelijkheid: de abdij als broeinest en inspiratieplek voor velen.’ Dat staat in de stichtingsstatuten. Mooi, het gaat dus over een maatschappelijke rol waar de stichting haar bijdrage (letterlijk) aan zal leveren door allerlei initiatieven en projecten die de norbertijnen opzetten, te ondersteunen. Belangrijk vind ik het nog even te vermelden dat de Vrienden-stichting niet in het leven is geroepen om de ‘stenen’, het onderhoud van de gebouwen, te financieren. Ik wil er op toezien dat de gelden die via de stichting naar projecten gaan altijd een bijdrage leveren aan die maatschappelijke doelen. Doelen die iets betekenen voor de mensen.”

Waarom zouden mensen vriend moeten worden van Berne?
“De norbertijnen hebben altijd geprobeerd – naast hun eigen gemeenschap voor stilte en gebed – ook klaar te staan en actief te zijn voor de samenleving. Een mooie combinatie. Voor een goed antwoord op deze vraag verwijs ik graag naar deze webpagina. Mooier kan ik het niet omschrijven: “Solidariteit, vriendschap, samenwerking, rechtvaardigheid, welzijn, gastvrijheid, sociale vernieuwing, naastenliefde en gemeenschapszin krijgen voortdurend een eigentijdse invulling bij de norbertijnen.” Dat zijn uitgangspunten die gelden voor de norbertijnen en de Stichting Vrienden van de Abdij van Berne. Een mooi streven en prachtige uitgangspunten die voor mij als nieuwe voorzitter herkenbaar zijn en die ik helemaal onderschrijf. Als die uitgangspunten je aanspreken, zou ik zeker lid worden van de Stichting Vrienden van de Abdij van Berne. Met de gelden die we als Vrienden-stichting samenbrengen kunnen we een kleine bijdrage leveren aan het mooier maken van onze samenleving. Gewoon, omdat het goed voelt om voor elkaar klaar te staan.”

Klik hier voor meer informatie om vriend te worden.

Greco Idema is webmaster van Abdijvanberne.nl